Izložba je sastavljena od elemenata koje Milojković koristi u svom vizuelno-književnom izrazu. Kolaži, slike u kombinovanim tehnikama, video radovi i snimci performansa postali su neodvojivi segment Vladimirovog umetničkog izraza u kome on nikada ne postavlja stroge granice između umetničkih grana. Tako i treba da bude. Umetnost je polje apsolutne slobode unutar kog svaki umetnik na svoj način reaguje na impulse iz sveta koji ga okružuje i koji komentariše kroz svoj rad, istakla je u programu „Aberacij(e)” Jasmina Jovančić Vidaković, muzejska edukatorka i viša kustoskinja SGSU.
Po njenim rečima Vladimir je u tom smislu istinski posvećen onome što radi a njegova hipersenzibilna priroda reaguje na svet poput neke antene koja primećuje i najmanje signale i zatim ih kroz umetničke medije restruktuira i stvara nove forme. On slika poeziju i piše sliku. Njegovi vizuelni radovi nose često duhovite poruke ali i beskompromisno komentarišu sve probleme sa kojima se nosi današnji svet.
Vladimir Milojković (46) rođen je u Subotici. Završio je akademske studije iz pedagogije vizualne umetnosti (2014.) i specijalizovao se za rad sa decom sa autizmom, na Pedagoškom fakultetu u Somboru.
Objavio je tri knjige poezije; „Razgovor sa Hertom” (SKC Kragujevac, edicija Prvenac, 2014.) za koju je nagrađen za najbolji neobjavljen rukopis mladog autora; „Teško u glavi” (Presing, edicija ’Pod presom’, 2020.); „U kući od ljudske kože“ (najbolji neobjavljen poetski rukopis – nagrada Presing 2021. – objavljena pod imenom Vladimir Milojkovity).
Izvor
